Мирлан Калдыбаев - Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде

Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде
Название: Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде
Автор:
Жанр: Стихи и поэзия
Серии: Нет данных
ISBN: Нет данных
Год: Не установлен
О чем книга "Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде"

Бул чөнтөк китепчеде өз калемиме таандык чыгармалар камтылды. Бала кезден бери жазылып дептерге сакталып келген ыр жыйнагым назарыңыздарда.

Бесплатно читать онлайн Атам үчүн. Эскерүү ирэтинде


© Мирлан Бакытович Калдыбаев, 2018


ISBN 978-5-4490-8620-4

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Жети атам

Санжыра бар ата-текти издеген.
Биз элбиз, биз журтбуз кыргыз деген.
Жети атамды сурап калса кээ бири,
Айтып берем журттан болот кыргыз деген.
Биринчи атам Бакыт-менин өз атам.
Уулуң болуп керегиңе мен жарайм.
Көп нерсени ушул инсан үйрөттү,
Бир сөзүңдү унуткарбай мен барктайм.
Улуу кесип аркалаган тарыхчын?
Билим берди жалпы муунга мунум чын.
Неберемин мугалим Калдыбайга,
Ушул инсан билим бергени анык чын.
Көрбөдү чөбөрөң сени Дайрабай.
Куран окуйм мен өзүңө багыштай.
Жатканын сенин жайлуу болсун!
Дуба кылам мен өзүңө багыштай.
Кыбырамын бубам баатыр Бешкемпир.
Теңирим бейишиңде бул адамга кезиктир.
Топурагың торкоо болсун!
Аллахым жабрейилге бул адамды кезиктир.
Тыбырамын Курман-кожо молдонун.
Ал баскан ислам дини жолдомун.
Лаа иллааха иллкаллоху,
Иншаллах мен дагы ушул жолдомун.
Чүрпөсү мында турат Кожо-Саип.
Дуба кылам мен алакан жайып.
Бейиште орун алып важиб болсун!
Ак сакалы бол жанната Кожо-Саип.
Жетинчи атам Абуталиб мыкты атам.
Ырым жазып санжыраны таратам.
Анча-мынча билбегенге бул ырды,
Санжыра-деп бүт ааламга таратам.

Атама

Атаке арман көп сага айта албаган.
Арман көп өзүңө жаза албаган.
Атаганат жаштыгым кете бердиң.
Сырым көп ичимде айтылбаган.
Жаңыдан жети жашка толгонумда,
Аң-сезим эми-эми ойгонгонунда,
Кете бердиң азаптарга бизди таштап.
Болоор эле дагы он жыл болгонуңда.
Декабрьдын орто чендин бир түнүндө,
Кабар келди куттуу биздин үйүбүзгө.
Атаңар оо ааламга узап кетти,
Не азап болду экен бул күнүңүздө.
Аттигиң кош айтыштым атакемден.
Оо теңирим эмне күнөө ал пендеңен.
Атаке айта турган арманым көп.
Жериң болду жата турган жер деген.
Сездиң бекен уулуңдун жетилгенин.
Сездиңби бул уулуңдун эмгектерин.
Жазма акын жаралыпмын бул ааламга.
Сездиңби уулуңдун эрезеге жеткенин.
Оо атаке сезген болсоң сен эгерде,
Кубандыңбы? сүйүндүңбү эмгегиме.
Атаке көргүм келет. сагындым..
Оо аллахым ушул беле бул пендеңе.
Эмне дейин айтаар сөзүм бул болсун!
Бейиштен орун алып жайың болсун!
Жаткан жериң жайлуу болсун!
Топурагың торкоо болсун!

Өзүм

Кээде ыр жазам чындыкты кошуп.
Өткөнүн жазам жашоомдо болуп.
А кээсинде тагдырдан алып коём.
Анча-мынча сөздөрдү мындан кошуп.
Кээде жазам досторумдун тагдырын.
Башынан өткөн болуп өткөн бардыгын.
Окурмандар ойлобосун таңыркап,
Сүйсө керек-деп бул кыздардын бардыгын.
Ырлар арбын сүйүү дастан айтылган.
Ачык сөз сүйөм жаным жазылган.
Мен жашоодо сүйөм жалгыз инсанды,
А бул инсан ата-энем алтындан.

Эски сурөт

Сен келгенде шоола чачып айлана,
Бак-дарактар көңүл салып жай гана.
Өчүм бардай тигилемин сүрөткө,
Калдым окшойт бир өзүңө байлана.
Качанкы түшкөн сенин эски сүрөт.
Сакталып эч тытылбай менде журөт.
Мейли эле бирге болсом өмүрдө,
Болгону калды менде эски сүрөт.
Сен учурда жубайысын бөлөк жандын.
А мени ушунчалык неге чандың.
Эстелике калды менде элесин?
Сен учурда колуктусу башка жандын.
Эске түштү качанкы эски сүрөт.
Ээлеп жоркуп жайдары карап күлөт.
Кээде отуруп сүрөт менен сүйлөшөм,
Эх армандуу качанкы эски сүрөт.
Айтаарым аруу сөзүм бул болсун!
Балпайган бакыт-кушу өзү консун.
Өксүбөй бул жашоодо азап тартпай,
Бактылуу бол айтаарым ушул болсун.

Талп этип

Жүзүң сонун чайга салчуу анык балдай,
Көздөрүң кара кочкул карагаттай.
Кандай адам деги сени жаратты экен.
Бир өзүңөн нур чачырайт шам чырактай.
Эсиңдеби жолуканбыз кан базардан.
Бактылуумун бул өмүрдө оо жараткан.
Мен ыраактан өзүң менен тиктешем,
Оорум бар, тартынам уялчактык жараттан.
Сүйүү бекен денем басты калтырак.
Көпкө турдум бул сезимден жабыркап.
Көзүм албай тартыламын өзүңө,
Карагандар бар не болду-деп таңыркап
Не күч бар бул сезимге кабылткан.
Жүрөгүмдүн соккон добушун угулткан.
Жан-дүйнөмдү башка аалам курчады,
Жер жүзүнө түшкөн сыңар чагылган.
Араң турдум кулачуудай талп этип.
Күйүккөн чуркап аргымактай энтигип.
Не күч бар айтсаң боло кыйнабай,
Азыр түшөм билип турам талп этип.

Таарынбачы…

Таарныбачы болоор-болбос нерсеге,
Жарап койчу ушул жолку кереке.
Сүйөм сени кагылайын аппагым,
Кечир мени ката кылсам береке.
Кайгырбачы ойго батып санаа тартып.
Жаш сезимди сен туңгуюка каматып.
Жаштык кезде баары болот каралдым,
Сен элең го мээрим чачкан таратып.
Кызганбачы койчу жаным садагам.
Сен деп жашап бул өмүрдө баратам.
Алмаштырбайм бөлөк-бөтөн адамга.
Кечир мени сүйөм сени садагам.
Бул жашоонун өйдөсү бар ылдыйы.
Болуп корчү сен болуп кыйыны.
Сабырдуу бол санаа тартпа жабыркап.
Тушун жаным өйдөсү бар ылдыйы.
Капаланба суйуу болот ушундай.
Учуп өткөн асман буркут кушундай.
Анча-мынча болоор-болбос нерсеге,
Капаланба турмуш жаман ушундай.

Арман

Эл катары суйгум келет.
Каралдым колдон келбейт.
Анткени эркектик кыла албайм,
Баары бир колдон келбейт.
Төрт жыл мурун илгери,
Ат туяктын тебенеги.
Келип бир тийген.
Алсызмын ошондон бери.
Мен дагы суйгум келет.
Жетелеше баскым келет.
А бирок алсызмын.
Тушунгун ушул себеп.
Түбөлук каламбы тукумсуз,
Жалгыз каламбы уулумсуз.
Арга жок калам айлам жок.
Өтөмүн жалгыз тукумсуз.
Арманым ушул түгөнгүс,
Алтын болсо да бүтөгүс.
Эркектик менде жарабайт.
Өтөмүн өмүр түгөйсүз.
Жаштарды көрүп суктанам,
Теңирден жалынып суранам.
Антсе да пайда болбоду!
Ич күйүп оттой жулунам!

Кут болсун!

Кут болсун досум майрамың.
Куттук айтып турамын.
Отузга чыгып жашыңыз,
Толуп турган убагыңыз.
Ден-соолугуң чың болсун!
Узун-өмүр бак консун!
Таалайың сенин ачылып.
Өмүрдө жолуң мол болсун.
Жамандык сени тоорубасын.
Ден-соолугуң оорубасын.
Жакшылык коштоп жаныңда,
Тиккен гулуң соолубасын.
Ачык болсун жолуң.
Көп болсун сенин сомуң.
Жаман атта калбасын.
Сенин астыңдагы жолуң.
Жардамың тийсин элиңе,
Улуу кыргыз жерине.
Атагын чыксын ааламга,
Макталып калсын жериңде.
Майрамың бугун туулганың.
Отузда сенин курагың.
Ата-энеңди кубанткан.
Отуз жыл мурда туулганың.
Белгилеп бугун турасың?
Белиңди бекем буасың.
Кут болсун майрамың.
Туулган кундук курагың.
Майрамды тос далайды,
Жакшы көрөбүз андайды.
Көп жаша досум көп уза,
Өмүрдү сүр далайды.

Эне ыйык

Дүйнөдө эмне улук аял улук.
Келдиң эле сен өзүң кайдан туулуп.
Кээ бир аңкоор сыйлабастан өз энесин,
Калмайы бар каяшалап урушуп.
Болбосо Энең кайдан келдин жаралып.
ОО адамзат турмуш улап таралып.
Ак сут менен алдейледи бапестеп.
Сен оорусаң кошо ооруп кагылып.
Эненин таман алды бейиш делет.
Балам -деп энекең колдоп келет.
Ак сутун актадыңбы оо адамдар.
Эненин баскан изи бейиш делет.
Энеңдин тирүүсундө алкышын ал.
Үйгө кирсе алдына төшөгүн сал.
Урматта сыйлап алгын көзүндө,
Колдоп дайым эненин мактоосун ал.
Эне ыйык эне кымбат баарынан.
Сени тууду сени бакты абыдан.
Түн уйкуда жатса дагы наалыбай,
Алдейледи кымбат көрдү баарынан.

Махабат

Махабат түгөнгүс кенен дайра,
Чеги жок жагымдуу бардык жанга.
Сүйүүнүн баркын билип жашагандар.
Бактылуу чыны алар тагдырында.
Бакытын издеп жүргөн канча жан бар.
Махабат майданынан адашкандар.

С этой книгой читают
Бул китепчеде өзүмө тийиштүү кол жазмаларым калтырылды.Өтө келишкен акын болбосом да бир аз кара калем менен достошуп чиймеледим.
Ырдын кара сөздөн айырмасы бар экенин ар бирибиз билебиз. Ал эми 18-кылымдагы француз драматургу Мольердин Аксөөккө айланган карапайым деген комедиясындагы кейипкер Журден мырза билген эмес. Ал бул тууралуу биринчи ирет укканда: Кырк жылдан ашуун убакыттан бери кара сөз менен сүйлөп келе жатканымды билген эмес экенмин – деп чыны менен таң калган.
Ар бир адамдын бала чагы жомоктор менен байланышкан. Жомоктор элдик ооз эки чыгармалык менен бирге пайда болгон жана ата-бабаларыбыз жомок аркылуу балдарына таалим-тарбия бере алган.
Ыр арнадым тамгаларды тегиздеп.Бөбөктөргө жаттап алып жүрсүн-деп.Же болбосо дос курдаш курбулар,Балалыкты эстеп жүрсүн-деп…
В книге собраны стихи, написанные с 14 до 37 лет. Это память о самых важных, судьбоносных, золотых мгновениях жизни, дающая ключ ко всему остальному прозаическому корпусу творений автора.
Автор ОЛЬНОВ АНАТОЛИЙ АЛЕКСАНДРОВИЧ.Год рождения – 1938, 27 февраля. Родина – с. Городище Череповецкого района Вологодской области. Кроме Череповца и Петрозаводска проживал в городах: Сортавала, Витебск, Усть-Каменогорск, Альметьевск.
Гражданин Советского Союза. Коммунист.Родился 22.12.1956 г.Родители – ветераны Великой Отечественной войны.Окончил ВВМУПП им. Ленинского комсомола в 1981 г.1981—1993 гг. – служил на дизельных подводных лодках 182-й Отдельной Бригады подводных лодок (б. Бечевинская), КВФ.После предательского развала Советского Союза подал рапорт об увольнении из ВС, заявив о несогласии с политикой нового руководства страны, армии и флота.Уволен в запас с должности
Мы любим. Если повезет, становимся счастливыми, и со временем у нас появляются прекрасные воспоминания.Если нет, нам остаются грусть и иногда стихи.
Данный сборник посвящается всем тем прекрасным людям, с кем я провёл последнюю четверть XX века. Он отличается от одноимённого сборника 2000 года тем, что содержит несколько новых стихотворений.
«Наша жизнь – следствие наших мыслей; она рождается в нашем сердце, она творится нашею мыслью. Если человек говорит и действует с доброю мыслью – радость следует за ним как тень, никогда не покидающая» (Дхаммапада).
«Ночью мы с друзьями возвращались домой кое с чем, и нас вдруг окликнули полицейские. Они вели под руки пьяного мужика средних лет. Тот плакал и кричал, что ни в чём не виноват. Шёл снег…»
В небольшом городке открывается необычный магазинчик цветов. Две сестры, словно нежные цветочные ростки, пробившие путь к свету сквозь толщу асфальта, вырываются из-под гнёта отчима-некроманта и начинают самостоятельную жизнь. Розали – дипломированный флавинг. Магией она усиливает рост растений и замедляет увядание цветов. Созданные старшей сестрой букеты радуют покупателей очень долго… если, конечно, не вмешалась младшая. Лия ещё учится и не мож