Türk dillərinin və xalqlarının – onların danışanlarının inkişafı prosesində bir tərəfdən oxşarlıq – mənşəyinin vəhdətinin nəticəsi kimi, digər tərəfdən ortaq türk dilinin parçalanması ilə izah olunan fərqlər ilə xarakterizə olunan LƏHCƏLƏR və dillər meydana gəldi.əvvəlcə ləhcələrə, sonra ayrı dillərə və dillər qruplarına. Türk xalqları Altay dağları bölgəsindəki geniş bir məkanda meydana gəlir və xalqların digər dil qrupları ilə qarşılıqlı əlaqə qurur: monqol, tungus-Mançu və Tibet-Çin. "Altay" sözünün özü türkcə "altın" – "qızıl", monqolca "alt"sözünə qayıdır. "Altan tobchi "və ya" Altan tovch "("qızıl düymə "və ya" qızıl tonoz") – XVII əsrin monqol salnaməsi. Altay qədim dövrlərdən bəri zəngin polimetal, dəmir filizi, civə və qızıl yataqları ilə məşhurdur.
Altay türkləri müxtəlif mənşəli qəbilələri və xalqları, o cümlədən qeyri-türkləri tabe etdilər. Hakimiyyət, yazılı mənbələrin qeyd etdiyi kimi, böyük mal-qara sürülərini, talan edilmiş əmlakı və təsərrüfatlarında kölələri olan qəbilə zadəganlarının əlində cəmləşmişdi. Bu feodal-patriarxal birliyin başında Kaqan dururdu. Bununla birlikdə, Altay türkləri və onlara tabe olan xalqlar qəbilə, bir çox cəhətdən ibtidai ictimai təşkilat olmağa davam etdilər və müasir mənada siniflər inkişaf etmədi. Dövlət yalnız iqtisadiyyatın eyni inkişafı ilə əlaqəli qəbilələrin kövrək birliyi idi.
Eramızın I minilliyinin Altay türklərinin tarixi.e. əsasən arxeoloji və yazılı mənbələrdən məlumdur. Əsas arxeoloji mənbələr dəfnlər və onlarda tapılan əşyalardır. Bu zaman bir insanı at və at sürmək üçün qoşqu ilə birlikdə dəfn etmək adəti yayılır. Altay dağlarının vadilərində dördbucaqlı Torpaq çuxurlarının yerləşdiyi kiçik daş kurqanlar qazılmışdır. Bu çuxurlarda dəfn olunanların arxasına uzandılar. Dəfn olunanların yanında bir at dəfn edildi. Bəzən qəbirlər səthdə yalnız bir daş üzüklə qeyd olunur. Qəbirin mərkəzində adətən nəcib bir insanın qəbri, ətrafında isə onunla birlikdə dəfn olunan döyüşçülərin və ya qulların məzarları yerləşirdi. Sonuncunun yoxsulluğu Mərkəzi məzarın zənginliyini kəskin şəkildə vurğulayır. Bununla yanaşı, böyük kurqanlara da rast gəlinir. Onlarda dəfnlər inventarın zənginliyi və cənazə mərasiminin mürəkkəbliyi ilə fərqlənir. Məzara oxlar, dəmir bıçaq, bəzəkli kəmərlər, qədim türk yazıları olan gümüş qablar qoyulmuşdu. Atların skeletləri arakəsmələrin arxasında dayandı. Belə kurqanlar Altayda Katanda kəndi yaxınlığında, Tuyaxtda və Kuzbassdakı Ur çayı üzərində açıldı.
Nüfuz pastoralistlər-yakutların müasir Yakutiya ərazisinə Türkdilli əcdadları, VI – X əsrlərdən başlayaraq uzun müddət Baykal gölündən yola düşdülər.e., Kurykanlar Angara və Lena ' da yaşadıqları zaman (bu sözdə Kurumçin mədəniyyəti). Ancaq burada dotürk əhalisi də var idi. Dəmir dövrünün ən qədim yaşayış məntəqəsi yakutskın altındakı Yuyuke çayında tapıldı. Yakutiyanın erkən dəmir dövrünün orijinal mədəniyyəti Lena ' nın aşağı axınlarında Olekminsk və Siktyaxın üstündəki S. Muxtar yaxınlığındakı yaşayış məntəqələri ilə təmsil olunur. Əhali ovçuluq və balıqçılıqla məşğul idi. Yakut xalqı Lena üzərində Cənubi Türkdilli mühacirlərin yerli qəbilələri ələ keçirməsi nəticəsində meydana gəldi. Yakutların cənub əcdadlarının son dalğasının orta Lena ' ya yalnız XIV – XV əsrlərdə nüfuz etdiyi güman edilir.yakutların bəzi yerli qrupları, məsələn, şimal-qərb şimal maralı yakutları, nisbətən yaxınlarda Mərkəzi bölgələrdən olan yakutlarla ayrı-ayrı evenk qruplarının qarışığı nəticəsində meydana gəldi. Yakutların ictimai həyatında qəbilə sisteminin bir çox qalıqları qaldı, qəbilə qisası qorunub saxlanıldı. Antropoloji baxımdan Yakutlar Orta Asiya və monqoloid irqinin Baykal növlərinə aiddir. Yaşayış yeri, mədəni və məişət fərqləri baxımından Yakutlar bir sıra yerli qruplara bölünür-amgino – Lensky, Vilyuy, Olekminsky, verkhoyansky, North. Yakutların təsərrüfatında və maddi mədəniyyətində Orta Asiyanın pastoralistlərinin mədəniyyətinə bənzər xüsusiyyətlər üstünlük təşkil edir, lakin şimal Taiga elementləri də var. 20-ci illərdə. XVII əsr Yakutlar Rusiya dövlətinə daxil edildi, bu da onların sosial-iqtisadi və mədəni inkişafını sürətləndirdi. Eyni zamanda, yakut xalq kütlələri qəddar yasachny zülmünə, çar məmurları, tacirlər və xəz alıcıları tərəfindən kobud zülmlərə məruz qalmağa başladılar.
Feodalizmə kölə sistemi ilə gələn ölkələr üçün (məsələn, Çin, Hindistan, İran üçün – Asiyada, İtaliya, Fransa, İspaniya üçün – Avropada) feodal münasibətlərinə keçid qədim dövrlərdə yaranmağa başlayan millətlərin formalaşmasında yeni bir addım demək idi. Feodalizmə birbaşa ibtidai icma sistemindən gələn ölkələr üçün (Məsələn, Avropada – Almaniya, İngiltərə, Skandinaviya ölkələri, Rusiya, Çexiya, Polşa, Şərqdə – bəzi türk tayfaları üçün), qəbilələrdən və qəbilə birliklərindən millətlərin formalaşması prosesi feodalizmin inkişafı ilə birlikdə başladı. Avropa və Asiyada (məsələn, monqol və bəzi türk tayfaları arasında) bir sıra qəbilə qrupları və birlikləri üçün bu prosesin başlanğıcı nisbətən gec zamana, XI—XIII əsrlərə aiddir.
