Anastasiya Kolendo-Smirnova - Magiczna pigułka dla leniwych

Chociaż terapia kognitywno-obrazowa to bardzo młoda metoda, jednak na jej podstawie napisano już dziewięć książek. Ta książka będzie dziesiąta i bardzo prosta – dla leniwych, że tak powiem. Dla tych, którzy nie są gotowi zagłębić się w złożoność teorii metody i trudne podejście z różnymi opcjami zastosowania. Teoretyczne podstawy metody opisano w książce „Magiczna pigułka to ja” lub „KOT” w innym wydaniu. Jak się okazuje, metoda nie jest tak prosta, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Starałam się podać wyczerpujące informacje na jej temat w wyżej wymienionych książkach, ale okazało się, że to zdecydowanie za mało do głębokiego zrozumienia metody. Do wstępnego zapoznania się – tak! Jednak dla dobrego zrozumienia metody zarówno przez niespecjalistów, jak i psychologów zawodowych, jak się okazało, konieczne jest odbycie szczegółowego przeszkolenia u specjalnie przeszkolonego nauczyciela. Podczas szkolenia możesz wypróbować metodę na sobie i dowiedzieć się o wszystkich jej zawiłościach od towarzyszącego profesjonalisty.

Niemniej jednak piszę tę książkę. Dlaczego, jeśli metoda jest tak złożona, że wymaga specjalnego szkolenia? Chodzi o to, że chcę zaoferować w tej książce jej lekką wersję, bezpieczną i skuteczną. Taką, która pozwoli Ci samodzielnie przepracować wiele zapytań i problemów. A jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia profesjonalisty, że nie radzisz sobie z emocjami, istnieje wielu psychologów, którzy mogą Ci pomóc. Najważniejsze jest, aby mieć czas, aby się do nich zwrócić, jeśli coś poszło nie tak i wydaje ci się, że emocje są silniejsze od ciebie. Nie zwlekaj z szukaniem pomocy. A jednak to wyjątek od reguły. Mam nadzieję, że z powodzeniem opanujesz lekką wersję metody terapii kognitywnej i to naprawdę stanie się Twoją „magiczną pigułką”.

Dla Twojej wygody książka jest podzielona na rozdziały opisujące różne zapytania. Możesz przejść bezpośrednio do tych, którzy Cię interesują.

Algorytm wyszukiwania celów będzie dość podobny, ponieważ jest to jedna metoda – terapia kognitywno-obrazowa. A jednak różnią się w niuansach. Zwróć na to uwagę, ponieważ jakość wykonanej pracy zależy od nich.

Spróbuj zacząć od czegoś nieskomplikowanego. Nie zabieraj się do pracy, jeśli masz obecnie poważny nierozwiązany problem psychologiczny. Wyjaśnię dlaczego. Bez względu na to, z czym zaczniesz pracować, Twój rzeczywisty problem zostanie automatycznie „przyciągnięty” do przepracowania. Możesz nie poradzić sobie z tym sam. Na przykład przechodzisz rozwód i decydujesz się pracować ze strachem przed psami za pomocą tej książki. Tak więc, w badaniu strachu przed psami, nieświadomość automatycznie „przyciągnie” główny problem – doświadczenie rozwodu i wszystkich jego konsekwencji. Niezależnie, bez pomocy psychologa, niezwykle trudno jest to przepracować. Dlatego nie polecam tego robić.

W przypadku zwykłej prostej prośby potrzebujesz od 5 do 10 dni. Uczucie ulgi może pojawić się wcześniej, ale prawdziwe zmiany zaczynają zachodzić, z reguły, czwartego dnia od momentu rozpoczęcia przepracowania. Oczywiście zawsze istnieją wyjątki od zasad i warto je wziąć pod uwagę.

Przed rozpoczęciem chciałabym wymienić podstawowe przeciwwskazania do stosowania metody terapii kognitywno-obrazowej:

– zdiagnozowana schizofrenia,

– zaburzenie urojeniowe,

– zaburzenie schizotypowe,

– paranoja,

– halucynacje,

– OCD (zaburzenie obsesyjno-kompulsywne),

Do objawów psychosomatycznych możemy odnieść się do wszystkiego, na co lekarze nie znajdują wyjaśnienia, a co cię martwi. Obejmuje to niepłodność psychogenną i nadwagę, jąkanie, ataki paniki, alergie na koty itp.

Niezależnie od tego, z jakim objawem pracowałbyś metodą terapii kognitywno-obrazowej w wersji Lite, algorytm będzie taki sam. Być może z wyjątkiem ataków paniki. Porozmawiamy o nich później, a teraz ogólne instrukcje dotyczące każdego objawu i „leniwego” przepracowania.

– Wybierz objaw, który cię niepokoi. Na przykład nadwaga.

– Znajdź dowolny obraz (możesz go sobie wyobrazić, znaleźć w Internecie, użyć metaforycznych kart lub pocztówek, narysować sam, jeśli potrafisz), który może symbolizować cię w przewidywanej przyszłości – takiej, w której objaw już Ci nie przeszkadza. Na przykład szczupła dziewczyna na plaży. Opisz ten obraz.

– Teraz przyjrzyj się uważnie obrazowi i słuchaj swoich uczuć: co jest nieprzyjemne, złe, negatywne na tym obrazie w twojej percepcji? Na przykład dziewczyna na plaży jest samotna.

– Następnie Twoim zadaniem jest znalezienie dowolnego obrazu, który byłby podobny do negatywnego uczucia odkrytego wcześniej. W naszym przykładzie samotność dziewczyny na plaży powinniśmy przenieść na inny obraz.

– Teraz gdy masz obraz z negatywnym uczuciem, Twoje zadanie jest następne. W wyobraźni zmień jeden element na tym obrazie, aby osoba lub inna istota na obrazie poczuła się trochę lepiej. W naszym przykładzie samotności wyobraźmy sobie, że samotność symbolizuje obraz z zabawkowym niedźwiedziem siedzącym w szarym pokoju. Aby ułatwić mu życie, możemy sobie wyobrazić, że pokój stał się kolorowy.